Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

ΤΣΙΠΟΥΡΑ

ΤΣΙΠΟΥΡΑ

 
 
 
 
Η τσιπούρα ή αλλιώς Μεγαλειοτάτη της θάλασσας(επιστημονική ονομασία Sparus aurata-Σπάρος ο χρυσόχρους) είναι ένα ψάρι της οικογένειας των Σπαρίδων που απαντά στην Μεσόγειο και στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού(από τη Μεγάλη Βρετανία εως τη Σενεγάλη). Η τσιπούρα μαζί με το λαβράκι από πλευρά διατροφικής αξίας ανήκουν στα πιο πολύτιμα ψάρια της Μεσογείου, καθώς είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα. Η τσιπούρα έχει συνύθως μήκος 35cm αν και έχουν βρεθεί ψάρια του είδους με 70cm. Το βάρος της ποικίλει και η μεγαλύτερη τσιπούρα που έχει αλιευθεί ποτέ είχε βάρος 17.2kg. Το μέγιστο όριο ηλικίας του ψαριού που έχει καταγεγραφεί ποτέ είναι 11 έτη.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Έχει ασημένιο χρώμα με μια χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα στο τέλος του βραγχιακού επικαλύμματος. Επίσης, χαρακτηριστικό είναι και το χρυσό τόξο που ενώνει τα μάτια, πιο έντονο στα ενήλικα ψάρια, το οποίο έδωσε στην τσιπούρα το όνομα ''χρυσόφρυς''. Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή στο όριο του κάτω μισού του βραγχιο-καλύμματος. Η τσιπούρα έχει έντονο κυρτό προφίλ, οβάλ και ψηλό σώμα με πολύ ισχυρά σαγόνια για να σπάει με ευκολία τα όστρακα.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Η τσιπούρα συναντάται κυρίως σε ανάμεικτους βυθούς(αμμος-βραχάκια-φύκια) και είναι συνήθως μοναχικός νυχτόβιος κυνηγός. Πολλές φορές όμως μπορούμε να την πετύχουμε και σε αμμώδη βυθούς. Από τα μέσα του Σεπτέμβρη μέχρι και τέλη του Δεκέμβρη η τσιπούρα πλησιάζει τις ακτές προκειμένου να αναπαραχθεί και τρέφεται κυρίως με όστρακα, καβουράκια, γαρίδες και σκωλικοειδή. Αφου τελειώσει ο κύκλος αναπαραγωγής της τότε κινείται προς τα ανοιχτά με μέγιστο βάθος τα 30m όπου τρέφεται κυρίως με ''μαλακά'' σκωλικοειδή.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τσιπούρα αντέχει σε μεγάλες μεταβολές θερμοκρασίας και αλατότητας, γιαυτό μπορούμε να ψαρέψουμε τσιπούρες και κοντά στις εκβολές ποταμών.
 
 
 
 
 
Όσο αφορά το ψάρεμα της τσιπούρας πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Η καλύτερη τεχνική για να κυνηγήσουμε τσιπούρες κοντά στην ακτή είναι το beach ledgering. Η τσιπούρα είναι ένα ψάρι δυνατό μα κυρίως πολύ πονηρό. Προτού αρπάξει ή καταπιεί το δόλωμα θα το επεξεργαστεί πρώτα, θα το ελέγξει και θα το πάρει στο στόμα της για περίπου 1.0m-1.5m. Συνεπώς η απλότητα και η διακριτικότητα πρέπει να είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της αρματωσιάς μας.
 
 


Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καταλληλότερη αρματωσιά από την απλή μονάγκιστρη με συρόμενο μολύβι τύπου ''ελιά''(στην κατηγορια ''ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING περιγράφεται αναλυτικά η κατασκευή της συγκεκριμένης αρματωσιάς). Εκλεκτά δολώματα για την τσιπούρα είναι το μύδι, η πορφύρα, το σκαρτσίνι, το καβουράκι, ο αμερικάνος, το φαραώ, η τριχιά, το μονοδόλι και ο ακροβάτης.
 
 
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου