Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΨΑΡΕΜΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ BEACH LEDGERING

ΨΑΡΕΜΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ BEACH LEDGERING

 
 
 
Πραγματικά, πρόκειται για την αποθέωση του beach ledgering. Είναι ένα ψάρεμα που χαρακτηρίζεται από διακριτικότητα, προσοχή στην λεπτομέρεια, υπομονή και μεγάλες συγκινήσεις. Και ποιός δεν θα ενθουσιαζόταν όταν θα έβλεπε μια μεγάλη τσιπούρα πάνω στην αρματωσιά του.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Η τσιπούρα είναι γνωστή και ως ''βασίλισσα της θάλασσας''. Αυτο το όνομα δεν της δόθηκε τυχαία καθώς πρόκειται για ένα ψάρι που διακρίνεται από δύναμη, πονηράδα και καχυποψία. Απαντάται κυρίως σε ανάμεικτους βυθούς(άμμος, βραχάκια και φύκια) και τρέφεται με μύδια, καβουράκια, σκαρτσίνια, πορφύρες, σωλήνες, γαρίδες και διάφορα σκωληκοειδή. Από τα μέσα του Σεπτέμβρη μέχρι και τέλη του Δεκέμβρη η τσιπούρα πλησιάζει τις ακτές προκειμένου να αναπαραχθεί και τρέφεται κυρίως με όστρακα, καβουράκια, γαρίδες και σκωληκοειδή. Αφου τελειώσει ο κύκλος αναπαραγωγής της τότε κινείται προς τα ανοιχτά με μέγιστο βάθος τα 30m όπου τρέφεται κυρίως με ''μαλακά'' σκωληκοειδή. Οι κατάλληλες καιρικές συνθήκες για το ψάρεμα της τσιπούρας είναι άπνοια με ελαφρώς ανακατωμένη θάλασσα. Σε τέτοιες συνθήκες η τσιπούρα ψάχνει στον βυθό για διάφορα όστρακα ή σκωληκοειδή που έχουν μείνει εκτεθειμένα από τα ρεύματα.
 
 
Η περιοχή που θα διαλέξουμε για το ψάρεμα της τσιπούρας θα πρέπει να είναι παραλία με ανάμεικτο βυθό. Πολλές φορές όμως μπορούμε να ψαρέψουμε τσιπούρες και σε αμμώδη βυθό ή λιμάνια.
 
 
Τα καλάμια που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι καλάμια beach ledgering με 3.50m-4.20m μήκος, 100gr casting weight και fast action. Επίσης θα πρέπει να έχουν πολύ ευαίσθητες μύτες, ώστε να γίνεται αντιληπτό το ''πονηρό'' τσίμπημα της τσιπούρας. Ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι αξιόπιστος με μεγάλη χωρητικότητα, δυνατός και γρήγορος. Οι ειδοποιητές που θα βάλουμε στα καλάμια θα είναι μαιμουδάκια ανάμεσα στο δεύτερο και τρίτο δαχτυλίδι(οδηγό) και sialum στις μύτες.
 
 
Η επιλογή της σωστής αρματωσιάς θα πρέπει να γίνει με μόνο κριτήριο την διακριτικότητα. Έτσι δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καταλληλότερη αρματωσιά από την απλή μονάγκιστρη με συρόμενο μολύβι τύπου ''ελιά''(στην κατηγορια ''ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING περιγράφεται αναλυτικά η κατασκευή της συγκεκριμένης αρματωσιάς). Και αυτό γιατί η τσιπούρα πλησιάζει το δόλωμα με πολύ καχυποψία. Το επεξεργάζεται, το παίρνει μαζί της για 1.0m-1.5m και αφού βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει καμία παγίδα το καταπίνει. Η μάνα θα πρέπει να έχει διάμετρο 0.30mm και μήκος 1.5m-2.5m. Το παράμαλο θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε fluorocarbon με διάμετρο 0.25mm και μήκος 1.0m-2.0m. Τα αγκίστρια πρέπει να είναι τύπου στρόγγυλο N.2.0-3.0. Είναι λάθος στο συγκεκριμένο ψάρεμα να αντικαταστήσουμε το βαρίδιο τύπου ''ελιά'' με sissy καθώς έτσι μειώνεται κατά πολύ η διακριτικότητα της αρματωσιάς.
 
 
 
 

Εκλεκτά δολώματα για την τσιπούρα είναι το μύδι, η πορφύρα, το σκαρτσίνι, το καβουράκι, ο αμερικάνος, το φαραώ, η τριχιά, το μονοδόλι και ο ακροβάτης. Από προσωπική εμπειρία θα πρότεινα μονοδόλι, μύδι, πορφύρα, σκαρτσίνι, αμερικάνο και καβουράκι
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αφού δολώσουμε τις αρματωσιές μας και τις ρίξουμε στο νερό, στήνουμε τα καλάμια πάνω στην βάση με μια μικρή κλίση και περιμένουμε το τσίμπημα της ''μεγαλειοτάτης'' με τα φρένα του μηχανισμού λυμένα. Το μυστικό εδώ πέρα είναι η σωστή αποκωδικοποίηση του τσιμπήματός της. Δεν πρέπει να χάνουμε την ψυχραιμία μας από το πρώτο τσίμπημα και να προχωράμε στο κάρφωμα, καθώς έτσι είναι πολύ πιθανό να χάσουμε το ψάρι. Θα πρέπει να περιμένουμε υπομονετικά και για άλλα τσιμπήματα, τα οποία θα μας βεβαιώσουν ότι το δόλωμα βρίσκεται στο στόμα της τσιπούρας και αυτή είναι έτοιμη να το καταπιεί. Τότε είναι που θα καρφώσουμε με δύναμη. Στη συνέχεια θα δέσουμε τα φρένα και με την βοήθεια του γρήγορου και δυνατού μηχανισμού θα φέρουμε το ψάρι έξω χωρίς να φτάνουμε την πετονιά στα όρια της.
 
 
Το ψάρεμα της τσιπούρας αποτελούσε ανέκαθεν ένα πολύ δύσκολο είδος ψαρέματος, το οποίο απαιτεί πολύ υπομονή και μεγάλη δεξιοτεχνία. Ψάρια σαν την τσιπούρα μας δείχνουν τα λάθη που κάνουμε στο ψάρεμα και μας χαρίζουν πάντα ευχάριστες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις
 
 
 
 
GREEK CASTERS

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΑΝ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΣΚΑ

ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΑΝ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΣΚΑ

 
 
 



   Τις προάλλες μου άνοιξε chat η ξαδέρφη μου η Τάνια, έξαλλη επειδή αγόρασε μια τσιπούρα να την μαγειρέψει και στο τέλος αποδείχτηκε ότι το ψάρι δεν ήταν φρέσκο. Και ως συνήθως ποιός φταίει; Μα ο GREEK_CASTER φυσικά, που δεν μας έμαθε πως να καταλαβαίνουμε αν ένα ψάρι είναι φρέσκο ή όχι. Προκειμένου λοιπόν να επανορθώσω πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το άρθρο και να εξηγήσω αναλυτικά τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να σιγουρευτούμε αν ένα ψάρι είναι φρέσκο.
 
 
 



Πρώτα όμως πρέπει να κατανοήσουμε τι εννοούμε όταν λέμε ''φρέσκο ψάρι''. Ένα ψάρι θεωρείται φρέσκο τις πρώτες 12 με 18 ώρες από την στιγμή που έχει βγεί από τα δίχτια, το παραγάδι, τις αρματωσιές κτλ και έχει συντηρηθεί σωστά πάνω σε πάγο. Μετά απο τις 18 ώρες αρχίζει η αλλοίωση του ψαριού, αυτό δεν σημαίνει όμως απαραίτητα ότι είναι ακατάλληλο για κατανάλωση.
 
Όταν λοιπόν κάνουμε βόλτα στα ψαράδικα για να αγοράσουμε ψάρια πρέπει να προσέχουμε τα εξής:
 
  • Τα μάτια: Τα μάτια του ψαριού θα πρέπει να γυαλίζουν, να είναι καθαρά και εξογκωμένα. Σε περίπτωση που είναι θολά δεν σημαίνει ότι το ψάρι δεν είναι φρέσκο καθώς αν το μάτι έρθει σε επαφή με τον πάγο για αρκετή ώρα αρχίζει να θολώνει.
 
  • Τα βράγχια: Θα πρέπει να έχουν ένα βαθύ και έντονο κόκκινο χρώμα και ν αείναι ματωμένα. Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι πολλές φορές τα βράγχια βάφονται με κόκκινο χρώμα έτσι ώστε να ξεγελαστεί ο καταναλωτής. Αν όμως τρίψουμε λίγο τα βράγχια τότε το χρώμα φεύγει.
 
  • Το σώμα: Το σώμα του ψαριού πρέπει να είναι σκληρό και άκαμπτο. Επίσης το δέρμα του πρέπει να είναι ελαστικό. Υπάρχουν ψάρια που το σώμα τους μαλακώνει πολύ γρήγορα, όπως ο μπακαλιάρος, το σκουμπρί, η παλαμίδα και άλλα. Σε τέτοιες περιπτώσεις καταφεύγουμε στα υπόλοιπα στοιχεία της λίστας.
 
  • Η μυρωδιά: Το ψάρι πρέπει να μυρίζει καθαρό θαλασσινό νερό και ιώδιο. Εαν η μυρωδιά είναι δυσάρεστη τότε το ψάρι δεν είναι φρέσκο.
 
  • Το χρώμα: Το ψάρι πρέπει να λάμπει και να έχει καθαρό μεταλλικό χρώμα. Πολλές φορές χρησιμοποιείται βορικό οξύ ώστε το ψάρι να αποκτά μεταλλικό χρώμα και να παραπλανείται ο καταναλωτής. Σε αυτή την πρίπτωση χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς το βορικό οξύ είναι επικίνδυνο για την υγεία.
 
  • Τα λέπια: Τα λέπια θα πρέπει να είναι κολλημένα και ομοιόμορφα. Οποιαδήποτε αλλοίωση παρατηρηθεί στα λέπια σημαίνει ότι το ψάρι δεν είναι φρέσκο.
 
  • Η υφή: Όταν το ψάρι είναι φρέσκο έχει πάνω στο σώμα του μια γλοιώδη ουσία με αποτέλεσμα όταν το πιάνουμε να γλιστράει εύκολα από τα χέρια μας. Εαν παρατηρήσουμε ότι το ψάρι δεν γλιστράει καθόλου πάνω στα χέρια μας τότε δεν είναι φρέσκο.
 
  • Τα εντόσθια: Όταν καθαρίζεται ένα φρέσκο ψάρι τα εντόσθια του βγαίνουν ολόκληρα χωρίς να σπάνε ή να ανοίγουν.
 


Προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ποιότητα των ψαριών που αγοράζουμε θα πρέπει να προμηθευόμαστε ψάρια αλιευμένα σε ελληνικές θάλασσες κατευθείαν από τα καίκια στο λιμάνι ή από ένα ιχθυοπωλείο το οποίο είναι αξιόπιστο. Σε κάθε περίπτωση τα ψάρια πάνω στους πάγκους ή στα τελάρα θα πρέπει να βρίσκονται μέσα σε πάγο.
 
 
 
 
 
 
 
 


Το ψάρι αποτελεί ένα από τα πιό ευαίσθητα και ακριβά τρόφιμα. Συνεπώς η συντήρηση του ψαριού μετά την αγορά παίζει καθοριστικό ρόλο στην ποιότητά του. Εαν αγοράσαμε φρέσκα ψάρια και δεν σκοπεύουμε να τα καταναλώσουμε την ίδια ημέρα τότε πρέπει να τα συντηρήσουμε στους 0-2 βαθμούς Κελσίου μέσα σε ένα πλαστικό κουτί ή σε μία σακούλα με πάγο με την κοιλιά προς τα κάτω.
 
 
 
 
 
 
 
 




Τέλος θα ήθελα να εκφράσω τον εξής προβληματισμό. Είναι πραγματικά ντροπή για την τέχνη του ψαρέματος μερικοί ψαράδες να ξεγελάνε τους καταναλωτες και να τους δίνουν χαλασμένα ψάρια θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Είτε ερασιτέχνες, είτε επαγγελματίες είμαστε όλοι πάνω απ'όλα ψαράδες και πρέπει να σεβόμαστε το αντικείμενο μας, όχι να το ντροπιάζουμε.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
GREEK CASTERS


Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

ΨΑΡΕΜΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ BEACH LEDGERING

ΨΑΡΕΜΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ BEACH LEDGERING

 
 
 
Αν και η μουρμούρα αποτελεί ένα από τα πρώτα ψάρια των αρχαρίων, το ψάρεμα της είναι δύσκολο και πολλές φορές ''εκνευριστικό''. Χρειάζεται υπομομή, διακριτικότητα και προσοχή στην λεπτομέρεια προκειμένου να ψαρέψουμε αυτά τα πανέμορφα ψάρια. Και αυτό γιατί η κάθε κίνηση της μουρμούρας χαρακτηρίζεται από δυσταγμό και καχυποψία. Είναι ένα σχετικά μικρό ψάρι που συχνάζει σε αμμώδη βυθούς κοντά στις ακτές. Συνεπώς η πιο κατάλληλη τεχνική για το ψάρεμα της μουρμούρας είναι το beach ledgering.
 
 
 


Τα καλάμια που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να είναι καλάμια beach ledgering ,τα περιβόητα ''μουρμουροκάλαμα'', με μήκος 3.50m-4.20m, casting weight 100gr και με πάρα πολύ ευαίσθητες μύτες. Η μουρμούρα πλησιάζει με πολύ δυσταγμό το δόλωμα επεξεργάζοντάς το πρωτού το καταπιεί. Το τσίμπημα της τις περισσότερες φορές είναι ελαφρύ και χωρίς τους κατάλληλους ειδοποιητές περνάει απαρατήρητο. Πολλές φορές η μουρμούρα παίρνει το δόλωμα στο στόμα της και κινείται προς την ακτή με αποτέλεσμα το τσίμπημά της να μην γίνεταο αντιληπτό. Ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι αξιόπιστος και γρήγορος.
 
 
 
 
Η καλύτερη εποχή για το ψάρεμα της μουρμούρας είναι από τις αρχές της άνοιξης έως τα τέλη του καλοκαιριού, όπου  τα μουρμούρια πλησιάζουν τις ακτές. Παρ'όλα αυτά μπορούμε τα ψαρέψουμε μουρμούρια και τον υπόλοιπο χρόνο αρκεί οι βολές μας να είναι μεγάλες. Η περιοχή που θα διαλέξουμε θα πρέπει να έχει οπωσδήποτε αμμώδη βυθό, καθώς τα μουρμούρια συνηθίζουν να ψάχνουν ανά κοπάδια την άμμο για τροφή, όπως διάφορα σκωληκοειδή, καβουράκια κτλ. Πολλές φορές βρίσκουμε μουρμούρια και στα λιμάνια.
 
 
 
Οι αρματωσιές που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι:
  • απλή μονάγκιστρη με συρόμενο βαρίδιο τύπου ''ελιά'' (η συγκεκριμένη αρματωσιά ψαρεύει συνήθως μεγάλα μουρμούρια)
  • το κλασσικό διπλάρι
  • patter noster (ο σύνδεσμος θα πρέπει να τοποθετηθεί λίγο πριν το βαρίδιο)
Στην κατηγορία ''ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING'' περιγράφω αναλυτικά τον τρόπο κατασκευής της κάθε παραπάνω αρματωσιάς.
 
 
 
 
Στο διπλάρι και στο patter noster δεν πρέπει να ξεχνάμε το ειδικό βαρίδιο για μουρμούρια που έχει προεξοχές(''δοντάκια'') προκειμένου να αφήνει γραμμές στην άμμο. Τα μουρμούρια αντιλαμβάνονται αυτές τις γραμμές ως ίχνη που αφήνουν τα σκουλήκια, τα καβουράκια, τα σκαρτσίνια κτλ. Στην απλή μονάγκιστρη το βαρίδιο τύπου ''ελιά'' κινείται από τα διάφορα ρεύματα πάνω στην άμμο με αποτέλεσμα το δόλωμα να φαίνεται πιο φυσικό. Τα αγκίστρια θα πρέπει να είναι τύπου Aberdeen N.2.0-7.0. Επίσης όσον αφορά την απλή μονάγκιστρη θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε δύο αγκίστρια αντί για ένα, τα οποία θα συνδέονται στο παράμαλο με πετονιά μήκους έως 15 πόντους.
 
 
 
 
 
Τα δολώματα που θα επιλέξουμε για το ψάρεμα της μουρμούρας θα είναι το μονοδόλι, η τριχιά, ο αμερικάνος, το σκουλήκι ιωδίου, το σκαρτσίνι, το κόκκινο καραβιδάκι, το μαμούνι και ο ακροβάτης. Το μονοδόλι δουλεύει καλύτερα όταν φυσάει ελαφρύς νοτιάς. Η τριχιά προτού δολωθεί θα πρέπει να τοποθετηθεί μέσα σε γλυκό νερό για πέντε λεπτά και μετα να στεγνώσει σε μια πετσέτα, ώστε να σφίξει. Είναι πολύ σημαντικό τα δολώματά μας να είναι ζωντανά και να δολώνονται ολόκληρα πάνω στο αγκίστρι με βοηθητική βελόνα.
 
 
 
 
 
 
 
 
Αφού δολώσουμε τις αρματωσιές και τις ρίξουμε στο νερό τοποθετούμε τα καλάμια μας στην βάση με μια μικρή κλίση και λύνουμε τα φρένα του μηχανισμού. Οι ειδοποιητές που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι sialum πάνω στις μύτες των καλαμιών και ''μαιμουδάκια'' μεταξύ του δεύτερου και τρίτου δαχτυλιδιού(οδηγού). Πρέπει να μαζεύουμε κατά διαστήματα λίγο την πετονιά, ώστε να μετακινείται η αρματωσιά και το ειδικό βαρίδιο να αφήνει γραμμές στην άμμο. Όταν σιγουρευτούμε από τους ειδοποιητές ότι το ψάρι έχει πάρει το δόλωμα στο στόμα του και κινείται τότε προχωράμε στο κάρφωμα. Στη συνέχεια το ανεβάζουμε γρήγορα έξω χωρίς να αφήνουμε ελεύθερη πετονιά(καλούμα) με την βοήθεια του γρήγορου μηχανισμού.
 
 
 
 
GREEK CASTERS
 
 
 


Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΜΟΝΑΓΚΙΣΤΡΗ ΜΕ SISSY

ΜΟΝΑΓΚΙΣΤΡΗ ΜΕ SISSY

 
 
 
Πρόκειται για μια αρματωσιά η οποία αποτελεί εξέλιξη της απλής μονάγκιστρης με βαρίδιο τύπου ''ελιά'' με πολύ καλές αποδόσεις στο ψάρεμα της μουρμούρας(μεγάλα μουρμούρια), της τσιπούρας και του γοφαριού. Εφαρμόζεται τόσο στην τεχνική του beach ledgering όσο και στην τεχνική του surf casting. Βέβαια το είδος του βαριδίου που τοποθετείται στο sissy είναι διαφορετικό ανάλογα με την τεχνική που ακολουθούμε. Στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρομαι στην χρήση της αρματωσιάς στα πλαίσια της τεχνικής του beach ledgering.
 Ακολουθεί η εικόνα της αρματωσιάς:
 
 
 
 
 

 

 

ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΑΡΜΑΤΩΣΙΑΣ


=> Το sissy τοποθετείται πάνω στην μάνα και κινείται ελεύθερα πάνω σε αυτή χωρίς να την καταπονεί.
 
 
 
 
=> Το βαρίδιο τοποθετείται πάνω στο sissy. Το βάρος του πρέπει να είναι 60gr-80gr.
 
 
=> Το νούμερο του αγκιστριού εξαρτάται απο τα ψάρια που κυνηγάμε και απο το δόλωμα που θα δολώσουμε.
  • Αν ψαρεύουμε τσιπούρες τότε το αγκίστρι πρέπει να είναι τύπου στρόγγυλο N.2.0-3.0
  • Αν ψαρεύουμε μουρμούρια τότε το αγκίστρι πρέπει να είναι τύπου Aberdeen N.2.0-7.
  • Αν ψαρεύουμε γοφάρια τότε το αγκίστρι πρέπει να είναι N.1.0-N.2.0.

 
=> Το παράμαλο πρέπει να είναι fluorocarbon(αόρατη πετονιά) μήκους 1m-2m και να έχει διάμετρο 0.20mm-0.25mm. Για μήκη απο 1.5m και πάνω απαιτείται η χρήση bait clip αλλιώς η ρίψη είναι πρακτικά αδύνατη. 
 
*Σε περίπτωση που κυνηγάμε γοφάρια το παράμαλο πρέπει να έχει διάμετρο 0.30mm και να συνδέεται με συρμάτινο παραμαλάκι πριν το αγκίστρι.

 
=> Η μάνα πρέπει να είναι καλής ποιότητας απλή πετονιά μήκους 1.5m-2.5m με διάμετρο 0.30mm-0.35mm.
 
=> Το στριφτάρι πρέπει να είναι όσο πιο μικρό και διακριτικό γίνεται χωρίς όμως να χάνει την αντοχή του.
 
=> Η φωσφοριζέ χάντρα απο σιλικόνη απαιτείται προκειμένου να τραβάει την προσοχή των ψαριών και να προστατεύει τον κόμπο της μάνας στο στριφτάρι.
 
 
=> Πριν τη φωσφοριζέ χάντρα πρέπει να τοποθετήσουμε ένα σωληνάκι απόστασης.
 
=>Η αρματωσιά θα καταλήγει σε στριφτάρι όπου θα γίνεται η σύνδεση με την στριφταροπαραμάνα.
Παρακάτω ακολουθούνε οι κόμποι που θα χρησιμοποιήσουμε για την συγκεκριμένη αρματωσιά:



Παραπάνω έγραψα ότι η συγκεκριμένη αρματωσιά εξειδικεύεται στο ψάρεμα της τσιπούρας, της μουρμούρας(μεγάλα μουρμούρια) και του γοφαριού. Η τσιπούρα και η μουρμούρα είναι ψάρια  πολύ πονηρεμένα και συνηθίζουν θα ελέγχουν πρώτα το δόλωμα, να το πέρνουν μαζί τους για περίπου 1m-1.5m και μετα να προσπαθουν να το καταπιούν. Παρατηρούμε λοιπόν στην αρματωσιά μας ότι η μάνα είναι 1.5m-2.5m και κινείται ελεύθερα μέσα απο το βαρίδιο χωρίς να προβάλει αντίσταση, αφήνοντας έτσι το ψάρι να πάρει μαζί του το δόλωμα πριν το καταπιεί ή το καρφώσουμε. Τέλος το παράμαλο έχει μήκος 1m-2m έτσι ώστε το δόλωμα να είναι μακριά από το στριφτάρι και το βαρίδιο προκειμένου το ψάρι να μην υποψιαστεί τίποτα. Αντίθετα το τσίμπημα του γοφαριού είναι δυνατό χωρίς ίχνος δυσταγμού.
 
 
 
 
GREEK CASTERS

ΨΑΡΕΜΑ ΓΟΦΑΡΙΟΥ ΜΕ ΠΟΛΥΑΓΚΙΣΤΡΟ

ΨΑΡΕΜΑ ΓΟΦΑΡΙΟΥ ΜΕ ΠΟΛΥΑΓΚΙΣΤΡΟ

 
 
 
 
Αν και η συγκεκριμένη τεχνική ψαρέματος μοιάζει να εντάσεται στην κατηγορία του casting, στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτό, καθώς δεν χρησιμοποιούμε βαρίδιο. Από τη στιγμή όμως που μπορούμε να ασκήσουμε αυτό το είδος ψαρέματος και με καλάμια beach ledgering θα έλεγα ότι το ψάρεμα με πολυάγκιστρο βρίσκει μεγάλη εφαρμογή στην τεχνική του beach ledgering.
 
 
 
 




Από τον τίτλο καταλαβαίνουμε αμέσως ότι το δόλωμα μας θα είναι φρέσκο ματωμένο ψαροδόλι, κατα προτιμηση σαρδέλα. Τα καλάμια θα τα στήσουμε σε παραλία ή λιμάνι και θα πρέπει να είναι 3.50/80-100
 
 
 
 
Βασικό στοιχείο της αρματωσιάς μας θα είναι το σύρμα, καθώς το γοφάρι διαθέτει πολύ δυνατά σαγόνια και κοφτερά σαν ξυράφια δόντια. Στο εμπόριο υπάρχουν έτοιμα πολυάγκιστρα από σύρμα, αλλά μπορούμε να φτιάξουμε και μόνοι μας( στην κατηγορία ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING δείχνω αναλυτικά τον τρόπο κατασκευής ενός πολυάγκιστρου). Κατά την αγορά σύρματος για το πολυάγκιστρο πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς το σύρμα πρέπει να είναι μαλακό και κατάλληλο για κόμπους, αλλιώς οι κόμποι θα ανοίξουν πολύ γρήγορα. Τα αγκίστρια θα πρέπει να είναι οκτώ στον αριθμό και N.1.0-2.0. Η μάνα θα πρέπει να έχει διάμετρο 0.30mm-0.35mm και να είναι ελαστική. Το παράμαλο θα είναι το ίδιο το πολυάγκιστρο. Σε περίπτωση που φυσάει δυνατός αέρας και υπάρχουν ισχυρά ρεύματα καλό θα ήταν να τοποθετήσουμε ένα βαρίδιο ''ελιά'' 30gr λίγο πριν την στριφταροπαραμάνα. Παρακάτω ακολουθεί εικόνα που δείχνει τον τρόπο κατασκευής ενός πολυάγκιστρου.
 
 
 
 
 
 

Προκειμένου να δολώσουμε το ψαροδόλι περνάμε το πρώτο αγκίστρι, το οποίο είναι και ενεργό, από το μάτι και το βγάζουμε ολόκληρο απο το πάνω μέρος του κρανίου και όχι από το άλλο μάτι όπως κάνουν πολλοί συνάδελφοι. Στην συνέχεια τυλίγουμε το πολυάγκιστρο στο ψαροδόλι ώστε τα αγκίστρια να είναι όρθια και συγκεντρωμένα  κυρίως στο μισό μέρος του σώματος προς το κεφάλι. Τέλος κάνουμε δύο τσακιστές στην ουρά και ασφαλίζουμε το πολυάγκιστρο με λίγο ελαστικό νήμα στο συγκεκριμένο σημείο. Καλό είναι για μέγιστη διακριτικότητα το συρμάτινο παράμαλο να τελειώνει δέκα πόντους μετά την ουρά καθώς το γοφάρι έχει πολύ καλή όραση. Πρέπει να τονίσω ότι το ψαροδόλι δεν έχει μεγάλη αντοχή ως δόλωμα γι'αυτό χρειάζεται να το αλλάζουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
 
 
 
 
 

Το μυστικό όμως για να πετύχουμε τις μέγιστες αποδόσεις του δολώματος είναι να δολώσουμε με την τεχνική ''μέσα-έξω''. Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να κάνουμε μια τομή στο ψαροδόλι χωρίς να κόψουμε εντελώς το δέρμα της ράχης και να αλλοιώσουμε το ψαροκόκαλο. Στη συνέχεια γυρνάμε τις εξωτερικές πλευρές ώστε να ακουμπάνε η μία με την άλλη και δολώνουμε όπως προανάφερα. Τέλος ασφαλίζουμε το δόλωμα πάνω στην αρματωσιά με ελαστικό νήμα.
 
 
Αφού δολώσουμε τις αρματωσιές και τις ρίξουμε στο νερό, τοποθετούμε τα καλάμια όρθια πάνω στην βάση με ελαφρώς λυμένα φρένα και περιμένουμε για το δυνατό τσίπμημα του γοφαριού. Συνήθως στο ψάρεμα με πολυάγκιστρο το κάρφωμα είναι σίγουρο. Το ανέβασμα του ψαριού προς τα έξω το αναλαμβάνει ο δυνατός μηχανισμος ο οποίος πρέπει να είναι 3500-4000, αξιόπιστος και μεγάλης χωρητικότητας.
 
 
Στην συγκεκριμένη τεχνική ψαρέματος εκτός από γοφάρι μπορεί να συναντήσουμε πάνω στις αρματωσιές μας(ιδιαίτερα αν ψαρεύουμε σε λιμάνι) και λαβράκια, κέφαλους, μικρά μαγιάτικα, μουγγριά, σμέρνες, χταπόδια, σκορπιούς, δράκαινες, τσιπούρες, μουρμούρια κτλ.
 
 
 
 
GREEK CASTERS

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

ΨΑΡΕΜΑ ΓΟΦΑΡΙΟΥ ΜΕ ΜΟΝΑΓΚΙΣΤΡΟ

ΨΑΡΕΜΑ ΓΟΦΑΡΙΟΥ ΜΕ ΜΟΝΑΓΚΙΣΤΡΟ

 
 



Το γοφάρι είναι ένα δυνατό, πελαγίσιο ψάρι το οποίο έλκεται πάντα από ένα φρέσκο ψαροδόλι, γεγονός που το κάνει ένα απο τα συνηθέστερα θηράματα στην τεχνική του casting. Αν και παρακάτω θα αναφερθώ στο κυνήγι του γοφαριού μόνο με την τεχνική του beach ledgering, πρέπει να τονίσω ότι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να πιάσουμε ένα γοφάρι με την τεχνική του surf casting.






Πρόκειται για ένα πολύ ξεκούραστο, ευχάριστο και σχετικά εύκολο ψάρεμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα δούμε σίγουρα ψάρι πάνω στην αρματωσιά μας. Το γοφάρι έχει εξαιρετική όραση μέσα στο νερό και διακρίνει ακόμα και ακίνητα αντικείμενα. Το συγκεκριμένο ψάρεμα επικεντρόνεται στον βυθό και στα γοφάρια που κινούνται χαμηλά. Σαφώς ένα φρέσκο ματωμένο ψαροδόλι με κανένα απειλητικό σημάδι είναι το καταλληλότερο δόλωμα. Θα πρότεινα το ψαροδόλι να είναι σαρδέλα.

 
 
 
 
Ο εξοπλισμός που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι δύο ή περισσότερα καλάμια beach ledgering(80gr-100+gr casting weight με πολύ ευαίσθητες μύτες) και γρήγοροι δυνατοί μηχανισμοί. Ο αριθμός των καλαμιών αυξάνει τις πιθανότητες να εντοπίσουμε  τις ζώνες που κινούνται οι γόφαροι σε μικρό χρονικό διάστημα. Εξασκώντας την τεχνική beach ledgering, μπορούμε να κυνηγήσουμε το γοφάρι στα λιμάνια ή στις παραλίες.



 
 
 


Η αρματωσιά που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι η απλή μονάγκιστρη με συρόμενο βαρίδιο εφαρμοσμένο πάνω σε sissy(στην κατηγορία ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING περιγράφω αναλυτικά την κατασκευή της συγκεκριμένης αρματωσιάς). Η μάνα πρέπει νάχει διάμετρο 0.30mm-0.35mm και μήκος 1m-1.5m. Το παράμαλο πρέπει να είναι fluorocarbon(αόρατη πετονιά), να έχει διάμετρο 0.30mm, μήκος το πολύ 1m και να είναι άριστης ποιότητας με μεγάλη αντοχή. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότο ένα μέρος του παράμαλου πριν το αγκίστρι πρέπει να είναι συρμάτινο καθώς το γοφάρι διαθέτει δόντια κοφτερά σαν ξυράφια σε σχήμα ισόπλευρου τριγώνου.. Στο εμπόριο κυκλοφορούν έτοιμα αγκίστρια με συρμάτινο παράμαλο. Το αγκίστρι πρέπει να είναι N.2.0-1.0 με ανοιχτή νούλα και καλό αιθέρα. Ένα βαρίδιο των 80gr πιστεύω θα ήταν ότι καλύτερο για τις βολές μας.















Το μεγάλο μυστικό όμως στο συγκεκριμένο ψάρεμα είναι ο τρόπος που θα δολώσουμε. Περνάμε το αγκίστρι μέσα απο το σώμα της σαρδέλας(ή άλλο ψαροδόλι) μέχρι το μισό να βγεί απο την άλλη πλευρά και όχι μέσα από το μάτι ή το κεφάλι όπως κάνουν οι περισσότεροι casters. Ύστερα στερεόνουμε καλά το ψαροδόλι πάνω στο αγκίστρι με την χρήση ελαστικού νήματος. Τυλίγουμε με ελαστικό νήμα στην βάση του αγκιστριου και στην ουρα του ψαριού-ψαροδόλι μαζί με το παράμαλο. Εάν γυρίσουμε το ψαροδόλι ''μέσα-έξω'' τότε θα χρειαστεί περισσότερο ελαστικό νήμα, κάτι όμως που δεν το συνιστώ καθώς το δόλωμα παύει να χαρακτηρίζεται απο διακριτικότητα και αντοχή. Ο τρόπος δολώματος ''μέσα-έξω'' χρησιμοποιείται κυρίως στο πολυάγκιστρο. Σε περίπτωση που θέλουμε να ψαρέψουμε λίγο πάνω από τον βυθό μπορούμε να κάνουμε μια τομή κάτω από το ψαροδόλι και να τοποθετήσουμε μέσα ένα μακρόστενο κομμάτι float, ώστε να σηκώνεται το δόλωμα από τον βυθό. Κάτι τέτοιο όμως θα περιορίσει αρκετά τις βολές μας καθώς υπάρχει κίνδυνος κατά την διάρκεια μιας μεγάλης βολής το δόλωμα να φύγει από τη θέση του και να προδώσει την αρματωσιά μας. Πολλές φορές έχω δει συναδέλφους να χρησιμοποιούν απλό διπλάρι με δόλωμα σαρδελομάνα. Πιστεύω όμως ότι το απλό μονάγκιστρο που περιέγραψα παραπάνω με δόλωμα ολόκληρο ψαροδόλι θα λειτουργήσει πολύ καλύτερα.





Αφού δολώσουμε τις αρματωσιές και τις ρίξουμε στο νερό τοποθετούμε τα καλάμια μας όρθια πάνω στη βάση αφήνωντας τα φρένα ελαφρώς λυμένα. Το γοφάρι είναι ένα πελαγίσιο ψάρι με πολύ δυνατό τσίμπημα και αντίσταση, οπότε είναι πολύ πιθανόν να καρφωθεί από μόνο του. Για ασφάλεια όμως καλό είναι να το καρφώσουμε και εμείς οι ίδιοι. Αμέσως μετά αναλαμβάνει ο δυνατός μηχανισμός του καλαμιού να το τραβήξει έξω. Προσωπικά πιστεύω ότι ένα καλάμι υψηλής πυκνότητας carbon σε συνεργασία με μια ελαστική μάνα θα μας εξασφαλίσει τις μέγιστες αποδόσεις στο ψάρεμα του γοφαριού με την τεχνική του beach ledgering.





GREEK CASTERS

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

ΚΑΛΑΜΙ SERT SUNSET SAPHIR 4.20/80-150

ΚΑΛΑΜΙ SERT SUNSET SAPHIR 4.20/80-150

 
 
 
 
 
 
 
Πρόκειται για ένα καλάμι κατασκευασμένο από μια σχετικά νέα εταιρεία στον ελληνικό χώρο. Τα κυρίαρχα στοιχεία αυτού του καλαμιού είναι η προσεκτική δουλειά(πανέμορφο καλάμι) και ποιότητα που το χαρακτηρίζουν. Το sunset saphir είναι ένα μοντέλο casting που εντάσεται στην κατηγορία του surf casting(light surf για την ακρίβεια). Με μήκος 4.20m και casting weight 80gr-150gr είναι ικανό να ανταπεξέλθει σε ήπια έως και λίγο φουρτουνιασμένη θάλασσα. Η πολύ λεπτή και ευαίσθητη μύτη που διαθέτει σε συνεργασία με το  action επιτρέπουν το sunset saphir να ψαρέψει από μουρμούρια, τσιπούρες, σαργούς(beach ledgering) έως και μεγαλύτερα θηράματα(surf casting). Μεγάλο πλεονέκτημα του sunset saphir είναι η μεγάλη απόσταση μηχανισμού-βάσης καθώς και η αντιολισθητική βάση του, στοιχεία που μας επιτρέπουν να κάνουμε μακρινές ρίψεις με το κατάλληλο βαρίδιο. Τέλος η τιμή του είναι αρκετά προσιτή για τον μέσο ερασιτέχνη ψαρά αγγίζοντας μόλις τα 100 ευρώ(τώρα μπορεί να είναι και μικρότερη). Το sunset saphir αποτελεί σίγουρα ένα ποιοτικό και αξιόπιστο καλάμι το οποίο δεν θα μας απογοητεύσει σε καμία απολύτως περίπτωση.
 
 
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
  • 4.20m μήκος
  • 7 στελέχη
  • 80gr-150gr casting weight
  • 6 δαχτυλίδια(οδηγοί)
  • 332gr βάρος
  • ποιότητα HM CARBON
  • πολύ λεπτή και ευαίσθητη μύτη
 
 
 
GREEK CASTERS
 

ΚΑΛΑΜΙ LINEA EFFE BLUE CAST 4.20/120

ΚΑΛΑΜΙ LINEA EFFE BLUE CAST 4.20/120

 
 
 
 
 
 
Ένα καλάμι-στολίδι της ιταλικής εταιρείας LINEA EFFE κατασκευασμένο με άριστης ποιότητας carbon, με μήκος 4.20m και casting weight 120gr. Το συγκεκριμένο καλάμι ανάλογα με την αρματωσιά που θα χρησιμοποιήσουμε θα μας δώσει την δυνατότητα να ψαρέψουμε πλήθος ψαριών, από σαργούς και τσιπούρες μέχρι και λαβράκια. Αν και είναι ένα καλάμι κατασκευασμένο κυρίως για surf casting μπορεί να χρησιμοποιηθεί εύκολα και στην τεχνική του beach ledgering ψαρεύοντας σε αμμώδη βυθούς μεγάλες μουρμούρες. Η λεπτή και ευαίσθητη μύτη που διαθέτει προδίδει ακόμα και τα πολύ μικρά τσιπμήματα. Και όλα αυτά έρχεται να συμπληρώσει η τιμή του που είναι 80 ευρώ(πιθανόν να έχει μειωθεί), μια πολύ καλή τιμή για ένα τόσο ποιοτικό καλάμι. Πρόκειται για ένα πολύ αξιόπιστο και ποιοτικό καλάμι με αρκετά μεγάλες επιδόσεις.
 
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
  • 4.20m μήκος
  • 5 τμήματα
  • 120gr casting weight
  • 5 δαχτυλίδια(οδηγοί)
  • 498gr βάρος
  • άριστης ποιότητας carbon
  • αρκετά λεπτή και ευαίσθητη μύτη
  •  
     
     

 
 
 
 
GREEK CASTERS

ΣΑΡΓΟΣ

ΣΑΡΓΟΣ

 
 


Ο σαργός(επιστημονικη ονομασία Diplodus sargus-Δίπλοδος ο σαργός) είναι ένα σχετικά μικρό ψάρι που φτάνει σε μήκος τα 45cm και βάρος τα 2+kg. Ανήκει στην οικογένεια των Σπαρίδων και συναντάται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και στον Ατλαντικό ωκεανό(από τις ακτές της Γαλλίας μέχρι και τη Νότιο Αφρική).
 
 
Πλευρικά έχει εννιά γκρίζες κάθετες γραμμές ,που δεν είναι πάντα εύκολα ορατές. Ραχιαία το ψάρι έχει σκούρο γκρί χρώμα και κοιλιακά ανοιχτό ασημί προς άσπρο. Μια χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα στη βάση της ουράς καθώς και μια έντονη μαύρη απόχρωση στο τέλος της ουράς συμπληρώνουν την εικόνα του ψαριού.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ο σαργός κινείται απο πολύ ρηχά νερά έως και τα 50m. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου πλησιάζει τις ακτές προκειμένου να αναπαραχθεί. Συνήθως συχνάζει σε βυθούς με πολλά βράχια και μονόπετρα σχηματίζοντας κοπάδια. Οι μεγαλύτεροι του είδους κυκλοφορούν και σε βυθούς με λιβάδια της θάλασσας(φικιάδες). Είναι νυχτόβιος κυνηγός και παμφάγος αλλά τρέφεται κυρίως με οστρακόδερμα και σκωλικοειδή.
 
Δεν αποτελεί ιδιαίτερα πονηρό ψάρι, όπως η τσιπούρα και η μουρμούρα, όμως ότι χάνει σε εξυπνάδα το κερδίζει σε δύναμη. Πρόκειται για ένα δυνατό ψάρι με ισχυρό τσίμπημα. Αυτό σημαίνει ότι καρφώνεται πολύ εύκολα(πολλές φορές και μόνος του) και θέλει ιδιαίτερη προσοχή στο ανέβασμα.
 
 
 
 
 
Οι κατάλληλες καιρικές συνθήκες για το ψάρεμα του σαργού είναι όταν η θάλασσα είναι φουρτουνιασμέμη και δεν υπάρχει καλή ορατότητα μέσα στο νερό. Η τεχνική που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι το surf casting αλλά μόνο αν ο βυθός έχει λιβάδια της θάλασσας(φικιάδες). Σε περίπτωση που έχει βράχια καταφεύγουμε σε μια άλλη τεχνική, παρόμοια με το surf casting, το rock fishing. Δεν αποκλείεται όμως να πιάσουμε σαργούς και με την τεχνική του beach ledgering.
 
Εκλεκτά δολώματα για τον σαργό είναι η γαρίδα, το καραβιδάκι ή το μαμούνι, το σκαρτσίνι, το καβουράκι και όλα τα σκωλικοειδή.
 
 
Κατάλληλες αρματωσιές για το ψάρεμα του σαργού είναι:
  • απλή μονάγκιστρη με συρόμενο βαρίδιο τύπου ''ελιά'' το οποίο όμως δεν πρέπει να κινείται ελεύθερα πάνω στη μάνα(για beach ledgering)
  • patter noster(για beach ledgering ή surf casting)
  • απλό διπλάρι με βαρίδιο κάτω και τα παράμαλα να έχουν μικρό μήκος αν ψαρεύουμε σε βυθό με βράχια(για beach ledgering ή surf casting) *αν τα βράχια είναι πολλά τότε καταφεύγουμε στο rock fishing
Ανάλογα με ποιά τεχνική εξασκούμε τοποθετούμε πάντα και το κατάλληλο βαρίδιο στις παραπάνω αρματωσιές. Οι διάμετροι μάνας και παραμάλου σαφώς και θα διαφέρουν σε κάθε τεχνική. 
 
Στην κατηγορία ''ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING'' και ''ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-SURF CASTING'' περιγράφω αναλυτικά την διαδικασία κατασκευής της κάθε αρματωσιάς.
 
 
 
GREEK CASTERS

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

ΤΣΙΠΟΥΡΑ

ΤΣΙΠΟΥΡΑ

 
 
 
 
Η τσιπούρα ή αλλιώς Μεγαλειοτάτη της θάλασσας(επιστημονική ονομασία Sparus aurata-Σπάρος ο χρυσόχρους) είναι ένα ψάρι της οικογένειας των Σπαρίδων που απαντά στην Μεσόγειο και στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού(από τη Μεγάλη Βρετανία εως τη Σενεγάλη). Η τσιπούρα μαζί με το λαβράκι από πλευρά διατροφικής αξίας ανήκουν στα πιο πολύτιμα ψάρια της Μεσογείου, καθώς είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα. Η τσιπούρα έχει συνύθως μήκος 35cm αν και έχουν βρεθεί ψάρια του είδους με 70cm. Το βάρος της ποικίλει και η μεγαλύτερη τσιπούρα που έχει αλιευθεί ποτέ είχε βάρος 17.2kg. Το μέγιστο όριο ηλικίας του ψαριού που έχει καταγεγραφεί ποτέ είναι 11 έτη.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Έχει ασημένιο χρώμα με μια χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα στο τέλος του βραγχιακού επικαλύμματος. Επίσης, χαρακτηριστικό είναι και το χρυσό τόξο που ενώνει τα μάτια, πιο έντονο στα ενήλικα ψάρια, το οποίο έδωσε στην τσιπούρα το όνομα ''χρυσόφρυς''. Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή στο όριο του κάτω μισού του βραγχιο-καλύμματος. Η τσιπούρα έχει έντονο κυρτό προφίλ, οβάλ και ψηλό σώμα με πολύ ισχυρά σαγόνια για να σπάει με ευκολία τα όστρακα.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Η τσιπούρα συναντάται κυρίως σε ανάμεικτους βυθούς(αμμος-βραχάκια-φύκια) και είναι συνήθως μοναχικός νυχτόβιος κυνηγός. Πολλές φορές όμως μπορούμε να την πετύχουμε και σε αμμώδη βυθούς. Από τα μέσα του Σεπτέμβρη μέχρι και τέλη του Δεκέμβρη η τσιπούρα πλησιάζει τις ακτές προκειμένου να αναπαραχθεί και τρέφεται κυρίως με όστρακα, καβουράκια, γαρίδες και σκωλικοειδή. Αφου τελειώσει ο κύκλος αναπαραγωγής της τότε κινείται προς τα ανοιχτά με μέγιστο βάθος τα 30m όπου τρέφεται κυρίως με ''μαλακά'' σκωλικοειδή.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τσιπούρα αντέχει σε μεγάλες μεταβολές θερμοκρασίας και αλατότητας, γιαυτό μπορούμε να ψαρέψουμε τσιπούρες και κοντά στις εκβολές ποταμών.
 
 
 
 
 
Όσο αφορά το ψάρεμα της τσιπούρας πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Η καλύτερη τεχνική για να κυνηγήσουμε τσιπούρες κοντά στην ακτή είναι το beach ledgering. Η τσιπούρα είναι ένα ψάρι δυνατό μα κυρίως πολύ πονηρό. Προτού αρπάξει ή καταπιεί το δόλωμα θα το επεξεργαστεί πρώτα, θα το ελέγξει και θα το πάρει στο στόμα της για περίπου 1.0m-1.5m. Συνεπώς η απλότητα και η διακριτικότητα πρέπει να είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της αρματωσιάς μας.
 
 


Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καταλληλότερη αρματωσιά από την απλή μονάγκιστρη με συρόμενο μολύβι τύπου ''ελιά''(στην κατηγορια ''ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ-BEACH LEDGERING περιγράφεται αναλυτικά η κατασκευή της συγκεκριμένης αρματωσιάς). Εκλεκτά δολώματα για την τσιπούρα είναι το μύδι, η πορφύρα, το σκαρτσίνι, το καβουράκι, ο αμερικάνος, το φαραώ, η τριχιά, το μονοδόλι και ο ακροβάτης.
 
 
 


Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΟΙ ΚΑΛΥΕΡΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

 
 

    Οι σύνδεσμοι αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία κάθε αρματωσιάς καθώς συνδέουν το παράμαλο με την μάνα. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη αντοχή, διακριτικότητα και επιτρέπουν το παράμαλο να γυρίζει γύρω από τον εαυτό του ή τη μάνα χωρίς να μπερδεύεται.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Έχοντας δοκιμάσει τους περισσότερους συνδέσμους που κυκλοφορούν στην αγορά θα έλεγα ότι οι πιο κατάλληλοι είναι αυτοί που απομακρύνουν το παράμαλο απο την μάνα ,ώστε να μην μπερδεύεται. Πολλοί θα έλεγαν σε αυτό το σημείο ότι λίγο πολύ όλοι οι σύνδεσμοι αυτή την ''φιλοσοφία'' έχουν. Και όμως λίγοι είναι οι σύνδεσμοι οι οποίοι είναι κατασκευασμένοι να μας προσφέρουν περισσότερα πλεονεκτήματα από τους υπόλοιπους.
 
 
 
 
 
 
 
 
Για να επιλέξουμε λοιπόν τους σωστούς συνδέσμους πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής:
  • Ο σύνδεσμος πρέπει να επιτρέπει το παράμαλο να γυρνάει γύρω από τον εαυτό του και την μάνα.
  • προκειμένου να εφαρμοστεί ο σύνδεσμος, να μην απαιτούνται επιπλέον κόμποι που αλλοιώνουν την ποιότητα και αντοχή του παράμαλου.
  • Ο σύνδεσμος πρέπει να κρατάσει σε ιδανική απόσταση το παράμαλο από την μάνα, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται κοντά στο βαρίδιο, ώστε να μην έχουμε μπερδέματα.
  • Η αντοχή του συνδέσμου πρέπει να είναι επαρκής ώστε αυτός να μην σπάσει από ένα καλό τράβηγμα ενός μεγάλου ψαριού.
  • Ο σύνδεσμος δεν πρέπει να μετακινηθεί ή να σπάσει κατά την διάρκεια της ρίψης.
  • Ένας καλός σύνδεσμος πρέπει να μας δίνει την δυνατότητα να αλλάζουμε γρήγορα παράμαλα χωρίς να κόβουμε ή να καταπονούμε την μάνα.
 
Ακολουθώντας λοιπόν τα παρπάνω βήματα θα καταφέρουμε σίγουρα να βρούμε αξιόπιστους και ποιοτικούς συνδέσμους οι οποίοι θα κάνουν τις αρματωσιές μας πολύ πιο διακριτικές μα πάνω απόλλα αποδοτικές.
 
 
 
GREEK CASTERS

ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟ BEACH LEDGERING

ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟ BEACH LEDGERING

 
 
 


Οι ειδοποιητές παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο beach ledgering είτε ψαρεύουμε τη νύχτα, είτε την ημέρα. Μας ειδοποιούν αμέσως για το παραμικρό τσίμπημα και εξοικονομούν πολύτιμο χρόνο. Αν προσπαθήσουμε να ψαρέψουμε με την τεχνική beach ledgering χωρίς ειδοποιητές θα καταλάβουμε σύντομα την δυσκολεία να αντιληφθούμε ένα τσίμπημα ανάμεσα σε τέσσερα καλάμια, πόσο μάλλον αν είναι νύχτα. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι ειδοποιητές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του εξοπλισμού μας.
 
 




Οι ειδοποιητές διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες:
  • Οπτικοί ειδοποιητές
  • Ακουστικοί ειδοποιητές
  • Ηλεκτρονικοί-Ασύρματοι ειδοποιητές                                                                         
Ας αναλύσουμε όμως την κάθε κατηγορία ξεχωριστά.
 
Οπτικοι ειδοποιητές: Πρόκειται για τα ''μαιμουδάκια'' και τα sialum.
 
 


Τα sialum είναι φωσφοριζέ σωληνάκια τα οποία τοποθετούνται συνήθως στην μύτη του καλαμιού με ειδική βάση και προδίδουν μέχρι και το παραμικρό τσίμπημα ανάλογα με την ευαισθησία της μύτης. Λειτουργούν πολύ καλά σε όλες τις καιρικές συνθήκες αλλά κυρίως όταν έχει δυνατο αέρα όπου πολλοί ειδοποιητές αχρηστεύονται. Τα sialum ανήκουν στον αναλώσιμο εξοπλισμό καθώς χάνουν τον φωσφορισμό τους μετά από κάθε ψάρεμα και έτσι πρέπει να αγοράζουμε καινούργια. Η τιμή τους είναι πολύ χαμηλή.
 
 
 
 
 
 



 Τα ''μαιμουδάκια'' αποτελούνται από ένα βαρίδιο, από μια ειδική υποδοχή για την μάνα και από ένα σωληνάκι μέσα στο οποίο τοποθετούμε sialum ώστε να φωσφορίζουν. Αποτελεί έναν πολύ καλό οπτικό ειδοποιητή καθώς συνδιάζει ησυχία με ξεκούραση(είναι πολύ κουραστικό να κοιτάμε συνέχεια τα sialum στις μύτες των καλαμιων). Το ''μαιμουδάκι'' τοποθετείται μεταξύ του δεύτερου και τρίτου δαχτυλιδιού(οδηγού) πάνω στην μάνα την οποία την τραβάμε μέχρι κάτω  αφού κάνουμε την ρίψη. Προκειμένου να έχει αποτελέσματα ο συγκεκριμένος ειδοποιητής η μάνα απο το καλάμι και μετά πρέπει να είναι τεντωμένη. Έτσι με το παραμικρό τσίπμημα το ''μαιμουδάκι'' θα ανέβει προς τα επάνω προδίδοντας έτσι το ψάρι.
 




Σε μερικές περιπτώσεις όμως, όπως στο ψάρεμα της μουρμούρας, το ψάρι μπορεί να πάρει το δόλωμα και να κατευθυνθεί προς την ακτή με αποτέλεσμα ο ειδοποιητής να μην λειτουργήσει καθόλου. Προσωπικά χρησιμοποιώ μαζί με το ''μαιμουδάκι'' και ένα sialum στην μύτη του καλαμιού ώστε ότι τσίμπημα χάνει το ''μαιμουδάκι'' να το προδίδει το sialum. Πρέπει να επισημανθεί ότι ο συγκεκριμένος οπτικός ειδοποιητής λειτουργεί μονο σε άπνοια ή ελαφρύ αέρα. Η τιμή του είναι αρκετά μεγάλη(3+ ευρώ) αλλά κυκλοφορούν και πιο φτηνοί χωρίς βαρίδιο.
 
 
 
Ακουστικοί ειδοποιητές: Πρόκειται για τα κουδουνάκια(μονά ή διπλά).
 
Τα κουδουνάκια είτε είναι μονά είτε διπλά τοποθετούνται πάνω στην μύτη του καλαμιού και προδίδουν το τσίπμημα του ψαριού με ηχητικά ερεθίσματα. Είναι λάθος να τα τοποθετούμε αλλού καθώς καταπονούν τον εξοπλισμό και δεν λειτουργούν σωστά. Επίσης έχουν και ειδική θέση όπου μπορούμε να τοποθετήσουμε και sialum για νυχτερινό ψάρεμα. Χρησιμοπιούνται μόνο όταν έχει άπνοια προκειμένου να ακούγεται ο ήχος. Αν και αποτελούν μια πολύ αξιόπιστη κατηγορία ειδοποιητών πιστεύω ότι η χρήση τους πρέπει να αποφεύγεται. Και αυτό γιατί ο θόρυβος που κάνουν στρεσάρει τα ψάρια και τα διώχνει απο την ακτή, ιδιαίτερα όταν επικρατεί απόλυτη ησυχία. Η τιμή τους είναι ιδιαίτερα χαμηλή αν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι ειδοποιητές δεν είναι μιας χρήσης.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ηλεκτρονικοί-Ασύρματοι ειδοποιητές: Εδώ θα λέγαμε για εφαρμογή της τεχνολογίας στο ψάρεμα. Πρόκειται για ειδοποιητές-αισθητήρες οι οποίοι αντιλαμβάνονται και το παραμικρό τσίμπημα. Τοποθετούνται πάνω στο καλάμι ή λειτουργούν ως βάση. Χρησιμοποιούνται σε όλες τις καιρικές συνθήκες με απόλυτη αξιοπιστία, αλλά κατά την άποψή μου αμαυρώνουν την εικόνα του ψαρέματος. Το ψάρεμα πρέπει να στηρίζεται στις αισθήσεις και στην ικανότητα του ψαρά και όχι σε μηχανήματα και αισθητήρες.
 
 
 
 
 
 
 
Η σωστή επιλογή του ειδοποιητή εξαρτάται αποκλειστικά απο τις καιρικές συνθήκες, τον εξοπλισμό και το είδος των ψαριών που κυνηγάμε.
 
 
 
GREEK CASTERS